شیخم به طنز گفت حرام است می مخور --------- گفتم که چشم، گوش به هر خر نمی کنم
سوم خرداد، روز پیروزی یلان رستم وار ایرانی بر دیو و دد منشان چپاولگر بعثی،و روز حماسه و ایثار و آزادی خونین شهر بدست یزدان پاک بر عموم ایرانیان مبارک. نمی دانم به راستی چرا هر وقت حرفی از حماسه و ایثار و شهادت می شود به ناگاه، وصیت شهید مهدی بیات در ذهنم به رقص و مطربی می پردازد آنگاه که گفت: «برای ساختن باید سوخت، باید شهید شد» و یا چرا شهید مهدی خندان در پشت پیراهنش نوشت: «من خندانم قاه قاه قاه». براستی ما بعد از شهدا چه کردیم با راهشان، و شهدا بعد از ما چه کردند با حوریان! اما روز مادر،روز عشق و مهربانی و محبت و صفا و اخلاص. ای کاش می توانستم در این روز در کنارش باشم تا دست های گرم و مهربانش را، گونه های پاکی و صفایش را بوسه باران کنم. مادری که هرگز عصبانیت و صدای بلندش را ندیده و نشنیده ام، مادری که هرگز به کسی دروغ نگفته و در برخورد با ناملایمت های زندگی آغوش صمیمیتش مرا تسکین می دهد. مادر برای من یعنی کانون خانواده، یعنی جلوه مهربانیت و محبت لایزال و بی مثال الهی، مادر یعنی پاکی و عشق و صداقت. سایه اش مستدام و جاوید باد یا بقول پویا: کم نشه سایت از سرم، الهی قربونت برم....مادر....مادر....این شعر زیبا، تقدیم به بهترین مادر دنیا:
تو ناب ترین شعر خدایی مادر------ تفسیر تمام عشق هایی مادر
از پاکترین عاطفه ها لبریزی --- سرچشمه خوبی و صفایی مادر
وقتی همه واژه ها غریبانه شوند ------- تنها تو کلام آشنایی مادر
باید که بهشت زیر پایت باشد ---- زیرا که بهشت را سزائی مادر
آغاز گر کلام هر گفتاری ------------- بر دفتر مهر انتهائی مادر
اکنون که جهان زرنگها می نالند --- الحق که رفیق بی ریایی مادر
