این پست را بنا به دلایلی به اکراه می نویسم و نگارش آن بخاطر احترام به بزرگواری است که در قسمت نظرات با نام مستعار "یکی مثل خودت" در بخشی از نظرش چنین نوشته بود: «... باید دلیل می اوردی که ان رفقات زود در قضیه داغ شدند شاید از نظر شما داغ شدند واز نظر دیگران حرف حقی زدند /حرفهای سیاسی صدا وسیما کارشناسی شده است واگر هم جائی تکرار بشه حرف صحیحی است »
اما مطلب من:
وبلاگ مکان مناسبی برای پاسخ به قسمت اول نظر نیست اما قسمت دوم که من اینجا آورده ام در خصوص داغ شدن باید بگویم حتی اگر حرف حقی را بخواهند بزنند روش دارد بزرگوار! امر به معروف واجب است اما شما حق ندارید به دیگران با توهین امر به معروف کنید؟ آیا شما حق دارید با عصبانیت و توهین حرف حقتان را بزنید؟ آیا هدف وسیله را توجیه می کند؟؟؟
اما در خصوص صدا و سیما:
چندی پیش که در جلسه یکی از کارشناسان سیاسی و مجریان با سابقه صدا و سیما که البته مدیر یکی از بخش های این سازمان نیز هست بودم انتقادات بسیار زیادی در خصوص پوشش خبری و تحلیل (مثلا بحران سوریه و ...) مطرح شد که در حوصله این مقال نمی گنجد. اما بنده با توجه به اندک مطالعاتی که در خصوص راهبرد ها و تکنیک های رسانه ای داشتم لذا انتقاد تکنیکی(مثلا عدم استفاده از تکنیک سرایت یا تکنیک معروف الگو دهی به استثنای تکنیک برچسب زدن و نامگذاری که صدا و سیما انصافا خوب انجام داد) را به برنامه های صدا و سیما و شخص کارشناس و مجری ابراز داشتم و بعد هم مصداق آوردم که در فلان جا شما فلان گفتید و .... ایشان در خصوص نقدهای که من وارد کردم سکوت کامل کردند و بعد از آن چیزی نگفتند که من نفهمیدم که این سکوت از سر رضایت و پذیرش بود یا از سر جهل و نفهمیدن حرف من! اما از آن تاریخ تا هم اکنون که این مطلب را نگارش می کنم ایشان چندین اجرا و نظر کارشناسانه در رسانه ملی داشته اند که متاسفانه باز هم این مسائل رسانه ای رعایت نشده! و تازه فهمیدم آن سکوت معنایش چه بوده!!!
دوست بزرگواری که با اسم مستعار نظر گذاشته اید گله و نقد من به رسانه ملی از این بابت است که متاسفانه خیلی از اصول رسانه ای را برای اقناع مخاطب رعایت نمی کند و لذا از رقبای ماهوراره ای خویش عقب می ماند! تا به حال فکر کرده اید چرا عده ای باید اخبار دروغ رادیو فردا و ... را باور کنند اما اخبار واقعی صدا و سیما را نپذیرند؟ بخشی از پاسخ مرتبط است با همان تکنیک ها و راهبردهای رسانه برای اقناع مخاطب! اعتراض من به صدا و سیما این است که چرا مثلا اعتراضات به حق مردم سوریه را در اوایل بیداری اسلامی که مسالمت آمیز بود نشان نداد و هنگامی که گروه های مسلح به کمک عربستان و ترکیه(آمریکا و اسرائیل) شکل گرفتند و سوریه وارد مرحله خشونت شد اخبار سوریه را پخش کرد؟ آن خلا ایجاد شده در اول باعث شد که مخاطبان در خصوص مسائل سوریه اعتماد بیشتری نسبت به bbc و العربیه و ... پیدا کنند و از العالم و شبکه خبر و ... که اخبار را سانسور می کردند فاصله بگیرند! آیا واقعا مضحک نیست که رسانه ای تصور کند در قرن حاضر می تواند خبری را سانسور کند در حالی که سایر رسانه ها آن را پوشش می دهند؟ حرف من این است که در این مثالی که عرض کردم اگر از ابتدا تحولات سوریه را نشان می دادیم و سپس تحلیل خودمان را می گفتیم مخاطبان به سمت رسانه های بیگانه کمتر می رفتند!
لذا اگر می گویم اطلاعات فلان شخص برخاسته از صدا وسیماست نه از این بابت که خدای ناکرده دروغ است و ناصحیح! نه! از این جهت می گویم که ناقص است.
«خوش دارم گمنام و تنها باشم تا در غوغای کشمکش های پوچ مدفون نشوم» "شهید دکتر چمران"
