ای اهل عالم... ای زمینیان... به هوش باشید...
حسین کشته روز دوشنبه(سقیفه) است، نه جمعه(عاشورا)...
حسین را در سقیفه به شهادت رسانند، نه در کربلا...
حسین تشنه ی لبیک بود، نه آب...
حسین مقتول جهالت مردم است، نه خنجر کین دشمنان...
و این زمین، هنوز هم کربلاست و این زمان، همان عاشورا...
نیک بنگر... آیا بانگ «هل من ناصر ینصرنی» امامت را می شنوی؟؟؟
انتخاب با توست... جز کوفیانی؟ ... یا کربلائیان؟...
کوچیک که بودم یه بار از خودم پرسیم چرا هیچ وقت رمضان و محرم با هم جمع نمیشن توی یه ماه!! با عقل کودکانه خویش استدلال کردم که خب نمیشه دیگه!! یعنی محاله، چون هر کدوم یه حدود 10 روزی رو با هم جلو میان!! پس هرگز با هم توی یه ماه جمع نمیشن!!! اما امروز پس از سالها، خدا کار محال و غیر ممکن رو برام محال کرد. پس از سالها این دو داره برای من توی یه ماه جمع میشه! آره سفر کربلا منشا پویای محرم در ماه رمضان! اگه به این جمله سید شهیدان اهل قلم ایمان داشته باشیم که: *چه جنگ باشد و چه نباشد راه من و تو از کربلا میگذرد* شاید بشه شب قدر و عاشورا رو هم با هم جمع زد. یعنی میشه در زمان صلح که باز هم مسیرمون از کربلاست شب قدر برامون عاشورا بشه!! خدا کنه که اینطور بشه چون:
اگر باشد قرار آخر بمیرم نمی خواهم که در بستر بمیرم
همی خواهم که در سن جوانی کنار کربلای تو بمیرم
