سلام. يکي از صفات زنان در گذشته اين بوده است که البته مي تواند ريشه در عقايد ما داشته باشد به اين آيه دقت کنيد: آيه کريمه:الرِّجالُ قَوّامُونَ عَلَي النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلي‏ بَعْضٍ وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ و يا اين عبارت نهج البلاغه: مَعاشِرَ النَّاسِ، إنَّ النِّسَاءَ نَواقِصُ الْإِيمَانِ، نَوَاقِصُ الْحُظُوظِ، نَوَاقِصُ الْعُقُولِ، فَاءَمّا نُقْصانُ إِيمانِهِن اما در کل من قصد هيچ کدوم نبود من همون اصطلاح عاميانه رو استفاده کردم که شايد ريشه محکمي داشته باشه! شايد.... ريشه اين واه هم ضعف است لذا معناي بدي نميده من هم شايد نسبت به انسان هاي ديگر ضعيفتر باشم آيا قبول اين واقعيت توهينه؟ يا حق