وقتي زورت پر زور نيست وقتي دروغ و خيانت و ريا کاري را يک جا مي بيني وقتي دلت مي سوزد که چيزي سر جايش نيست آن وقت ها وبلاگ داشتن مثل يک ليوان آب خنک است شايد چاره هيچ مشکلي نباشد اما آرامت که مي کند واي به حالت در اين شرايط يکي پيدا شود بدون درک واقعي منظورت چيزي بگويد نظري بدهد که تو فکرکني پرت پرت است و بعد ادعا کند خيلي مي فهمد و خواسته پنهاني حاليت کند چيي را که نمي فهمي آن وقت حس مي کني اگر همهي صفحات وب دنياي مجازي را از حرف هايت پر کني باز هم فايده اي به حالش ندارد آن وقت ليوان آب سردت مي شود سکوت. گاهي سکوت بهترين وسيله است هرچند گاهي کساني از اين وسيله مقدس استفاده ابزاري مي کنند