به نكته جالبي اشاره كردين! حقيقتش تا حالا متوجه اون نشده بودم چون من بيشتر از منظر سياسي نگاه مي كنم لذا معتقد بودم انسان ها بايد مواظب باشند به بهانه خدمت(و عدالت)، از مسير ولايت خارج نشن(مثلا سكوت يازده روزه يكي از خدمتگذازان!) لذا بيشتر محور مسائل اجتماعي و سياسي به اين جور اشعار شاخص نقد داشتم اما حرف شما واقعا قابل تامل بود و در آينده بايد نسبت به اين مسئله(مقدمه قرب الهي) بيشتر تامل كنم چرا كه ديد من بيشتر وسيله و هدف بود كه هر دو بايد مقدس باشند (خدمت آگاهانه و قرب الهي).... در خصوص حرف آخرتون(يادداشت مفسر عمل) در اكثر پست ها همين گونه است متاسفانه كه البته عللي دارد كه در آينده سعي مي كنم آنرا در همين وبلاگ تشريح كنم چون تا حالا دوستان بسياري در اين خصوص به من اعتراض كرده اند كه البته بهجا بوده و شايد بعد از بيان علل هايم توجيه شوند البته با استناد به قرآن! شايد...